BLogger Supattra

ปลาคาร์ดินัลเตตร้า หรือ ปลาคาร์ดินัล ( อังกฤษ : Cardinal, ชื่อวิทยาศาสตร์ : Paracheirodon axelrodi ) เป็นปลาน้ำจืดใน วงศ์ปลาคาราซิน ของ อันดับปลาคาราซิน มันเป็นสัตว์ประจำถิ่นทางเหนือของ แม่น้ำโอริโนโค และ แม่น้ำนิโกร ของ อเมริกาใต้ เมื่อโตเต็มที่จะยาวประมาณ 3 เซนติเมตร ลักษณะของปลาคาร์ดินัลจะมีเส้นเหลือบ สีน้ำเงิน สดใสอันลักษณะประจำปลาใน สกุล Paracheirodon ซึ่งเป็นปลาที่มีเส้นแบ่งด้านข้าง ร่างกายส่วนร่างเส้นนี้จะเป็น สีแดง สดดังนั้นจึงได้ชื่อว่า คาร์ดินัลเตตร้า คาร์ดินัลมองดูคล้ายญาติสนิทคือ ปลานีออนเตตร้า ซึ่งมักทำให้สับสนกันเป็นประจำ อย่างไรก็ตามสีแดงของปลานีออนจะมีแค่ครึ่งหนึ่งของลำตัวและเส้นสีน้ำเงินจะเปล่งประกายน้อยกว่า ลักษณะสะท้อนแสงของปลาชนิดนี้และปลานีออนเป็นสีทางโครงสร้างเกิดจากการสะท้อนแสงภายในผลึกguanineซึ่งพัฒนามาจากเซลล์พิเศษที่เรียกว่าiridocytesในชั้นใต้ผิวหนัง สีน้ำเงินที่มองเห็นนั้นจะมีการเปลี่ยนแปลงได้ขึ้นกับมุมที่มองถ้ามองจากล่างขึ้นบนกลายเป็นสีน้ำเงินเข้มจนกระทั่งเป็นสีคราม อย่างไรก็ตามถ้าเปลี่ยนมามองจากข้างบนตัวปลาสีก็จะกลายเป็นสีเขียว ปลาคาร์ดินัลเป็นปลาตู้

ปลาซิวข้างขวาน ( อังกฤษ : Harlequin rasbora ) ปลาน้ำจืดขนาดเล็กชนิดหนึ่ง จำพวก ปลาซิว มี ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Trigonostigma heteromorpha ใน วงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) มีลักษณะลำตัวแบนข้างกว่าปลาซิวทั่วไป หัวและตาโต ปากเล็กและไม่มีหนวด ลำตัว สีส้มแดง เหลือบ ชมพู หรือ ม่วง ลำตัวช่วงกลางจนถึงโคนหางมีแต้ม สีดำ รูป สามเหลี่ยม ครีบใสมีแถบสีชมพูเรื่อหรือแต้มสีส้ม ครีบหลังอยู่กึ่งกลางลำตัว ครีบหาง เว้าลึก มีขนาดไม่เกิน 5 เซนติเมตร พบอาศัยอยู่เป็นฝูงใหญ่ไม่ต่ำกว่า 100 ตัว ใน ประเทศไทย พบเฉพาะแหล่งน้ำไหลเชี่ยวบริเวณ ภาคใต้ และที่ ป่าพรุโต๊ะแดง จ.นราธิวาส เท่านั้น มีพฤติกรรมผสมพันธุ์เป็นฝูง โดยวางไข่ติดอยู่กับใต้ใบไม้ของพืชน้ำ ครั้งละ 90-100 ฟอง นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงาม ปัจจุบันมีสถานภาพใกล้สูญพันธุ์แล้ว นอกจากนี้ยังมีชื่อเรียกอื่น ๆ อีก เช่น "มะลิเลื้อย" เป็นต้น นอกจากนี้แล้ว ยังมีปลาซิวอีกชนิดหนึ่งที่มีลักษณะใกล้เคียงกันคือ ปลาซิวข้างขวานเล็ก ( T. espei )

ปลากาแดง ปลาน้ำจืดขนาดเล็ก ชนิด หนึ่ง มี ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Epalzeorhynchos frenatum อยู่ใน วงศ์ปลาตะเพียน (Cyprinidae) วงศ์ย่อย Cyprininae - Labeonini มีรูปร่างคล้าย ปลาทรงเครื่อง ( E. bicolor ) และ ปลากาดำ ( E. chrysophekadion ) ซึ่งอยู่ใน สกุล เดียวกัน แต่ว่ามีรูปร่างที่เพรียวยาวกว่า สีลำตัวเป็น สีน้ำตาลแดง ไม่คล้ำเหมือนปลาทรงเครื่องและปลากาดำ ครีบเป็นสีแดงหรือ สีส้ม อม เหลือง ด้านข้างหัวทั้งสองข้างมีแถบ สีดำ พาดจากปลายปากมาถึงตา โคนหางมีจุดสีดำหนึ่งจุด ปากขนาดเล็ก ริมฝีปากบนงองุ้มกว่าริมฝีปากล่าง มีหนวดสั้น ๆ 2 คู่ ขนาดโตเต็มที่ประมาณ 10-15 เซนติเมตร มีอายุได้ถึง 4-6 ปี พบกระจายอยู่ใน ภาคกลาง ของ ประเทศไทย เช่น แม่น้ำเจ้าพระยา , แม่น้ำแม่กลอง ใน ภาคเหนือ และ อีสาน พบที่ แม่น้ำโขง ในต่างประเทศพบได้ถึง อินโดนีเซีย นิยมเลี้ยงเป็นปลาสวยงามเช่นเดียวกับปลาทรงเครื่องและปลากาดำ แต่ปลากาแดงนั้นเลี้ยงกว่า อัตราการรอดตายก็มากกว่าปลาทรงเครื่อง เป็นปลาที่มีนิสัยสงบ สามารถเลี้ยงรวมกับปลาชนิดอื่นได้เป็นอย่างดี และนิยมอย่างมากในปลาที่สีกลายเป็น ปลาเผือก ปลากาแดง ยังมีชื่อเรียกต่างออกไป

ชื่อไทย ติดหิน, ค้างคาว ชื่อสามัญ FRESHWATER BATFISH ชื่อวิทยาศาสตร์ Oreoglanis siamensis ถิ่นอาศัย อยู่ตามลำธารบนภูเขาซึ่งมีความสูงมาก ๆ และน้ำตกที่มีกระแสน้ำไหลเชี่ยว พบครั้งแรกที่ดอยอ่างกา ซึ่งอยู่บนเทือกเขาอินทนนท์ อาหาร กินแมลงน้ำและสัตว์น้ำขนาดเล็ก ขนาด ความยาวประมาณ 7-10 เซนติเมตร ประโยชน์ เลี้ยงเพื่อความสวยงาม เป็นปลานอนพื้น รักษาความสะอาดที่พื้น

ปลาก้างพระร่วง ปลาก้างพระร่วง (อังกฤษ: Glass Catfish, Ghost Catfish) เป็นชื่อปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มีชื่อวิทยาศาสตร์ว่า Kryptopterus bicirrhis อยู่ในวงศ์ปลาเนื้ออ่อน (Siluridae) มีลักษณะลำตัวเพรียวยาวและแบนข้างมาก ตัวโปร่งใส จนสามารถมองเห็นอวัยวะภายในได้ชัดเจน อาจกล่าวได้ว่าเป็น "ปลาที่ตัวใสที่สุดในโลก" ก็ว่าได้ มีหนวดคู่ 2 คู่อยู่ที่ขากรรไกรบนและล่าง โดยหนวดคู่บนจะยาวกว่าคู่ล่างมาก ครีบหลังมีขนาดเล็กและสั้นมากจนแทบมองไม่เห็น ครีบทวารเป็นแนวยาวจรดโคนหาง หางมีลักษณะเว้าลึก อาศัยอยู่ตามแม่น้ำและลำธารที่มีกระแสน้ำไหลแรงในภาคกลาง ภาคตะวันออกและภาคใต้ของประเทศ โดยปลาที่พบในแม่น้ำลำคลองตัวจะมีสีขุ่นกว่าที่พบในแหล่งน้ำบริเวณเชิงเขา เชื่อว่าสาเหตุเพราะปลาต้องปรับตัวให้กลมกลืนกับสภาพแวดล้อมเพื่อหลีกเลี่ยงศัตรู ขนาดโดยเฉลี่ยประมาณ 10 เซนติเมตร พบใหญ่ที่สุดราว 15 เซนติเมตร อุปนิสัย อาศัยอยู่เป็นฝูงใหญ่จำนวน 100 ตัวขึ้นไป ชอบเกาะกลุ่มในแหล่งน้ำไหล โดยจะลอยตัวอยู่นิ่ง ๆ และหันหน้าสู้กระแสน้ำไปในทิศทางเดียวกันหมด เป็นปลาขี้ตื่นตกใจมาก เมื่อตกใจจะว่ายกระจัดกระจายไปคนละทิศละทาง จากนั้นก็จะก

ปลาปอมปาดัวร์ (Pompadour) หรือที่เรียกกันว่า Discus เป็นปลาในตระกูล Cichlid เป็นปลาที่น่าสนใจของนักเพาะเลี้ยงปลาสวยงามเนื่องจากมีราคาดี สามารถส่งขายต่างประเทศได้ ตลาดรับซื้อลูกปลามีไม่จำกัด นอกจากนี้ประเทศไทยยังมีสภาพดินฟ้าอากาศเหมาะสมในการเพาะพันธุ์ และอาหารของปลาจากธรรมชาติ เช่น ลูกน้ำ หนอนแดง ไข่กุ้ง ก็หาได้ง่ายและมีราคาไม่แพงนัก องค์ประกอบเหล่านี้โดยเฉพาะอย่างยิ่งราคาของลูกปลา เป็นสิ่งกระตุ้นทำให้มีผู้สนใจทดลองเพาะเลี้ยงกันมาก แต่โดยมากมักไม่ประสบความสำเร็จเท่าที่ควรเนื่องจากมีปัญหาและอุปสรรคหลายประการ ประการที่สำคัญคือ การดูแลเอาใจใส่ มักมีคำกล่าวในหมู่นักเพาะเลี้ยงปลาปอมปาดัวร์เสมอว่า การเพาะเลี้ยงปลาชนิดนี้ขึ้นอยู่กับดวง ผู้เพาะเลี้ยงปลามือใหม่หรือมือสมัครเล่นมักประสบความสำเร็จระยะแรก ๆ แต่ถ้าขยายกิจการให้ใหญ่มากขึ้นมักไม่ค่อยประสบความสำเร็จเท่าที่ควรหรืออาจประสบกับการขาดทุนถึงกับขายตู้ปลาไปเลยก็ได้ ทั้งนี้อาจเป็นไปได้ว่าผู้ทดลองเลี้ยงในระยะแรกซึ่งมีพ่อแม่ปลาเพียง 2-3 คู่ มักจะดูแลเอาใจใส่ด้วยตนเองเป็นอย่างดีและทั่วถึงแต่เมื่อขยายกิจการทำให้การดูแลไม่ทั่วถึงหรือให้ผู้อื่นทำแทนซ

ปลาแฟนซีคาร์ป (Fancy carp) หรือที่เรียกกันว่าปลาไนแฟนซี ปลาไนสี หรือปลาไนทรงเครื่อง เป็นปลาน้ำจืดในกลุ่มปลาตะเพียน (carp) ชาวญี่ปุ่นเรียกว่า โคย (Koi) หรือนิชิกิกอย (Nishikigoi) เดิมทีเป็นปลาไนชนิดธรรมดา ซึ่งเป็นปลาน้ำจืดที่พบอยู่ทุกหนทุกแห่งในโลก บริเวณที่ถือว่าเป็นแหล่งดั้งเดิมจริง ๆ ของปลาไนคือประเทศอิหร่านในปัจจุบัน ชาวจีนเป็นชนกลุ่มแรกที่ได้ทำการศึกษาเกี่ยวกับปลาไนเมื่อประมาณ 2,000 ปีมาแล้ว สำหรับประเทศญี่ปุ่น ตามหลักฐานตามประวัติศาสตร์ชิ้นแรกที่มีอยู่เกี่ยวกับ Koi นั้นได้เขียนขึ้นเมื่อประมาณสองร้อยปีหลังคริสต์ศตวรรษ หลักฐานดังกล่าวได้เล่าถึงปลาชนิดนี้ว่ามีสีแดง สีขาว และสีน้ำเงิน ปลาเหล่านี้ชาวญี่ปุ่นนิยมเลี้ยงไว้สำหรับดูเล่น สำหรับประเทศไทย ได้เริ่มมีการเลี้ยงปลาแฟนซีคาร์ป ซึ่งนำมาจากประเทศญี่ปุ่น เมื่อ พ.ศ. 2493 จากนั้นก็มีผู้สั่งปลาเข้ามาเลี้ยงกันมากมายในราคาที่ค่อนข้างสูงได้มีการศึกษาและทดลองเพาะพันธุ์จนประสบความสำเร็จ ยังผลให้การสั่งเข้าปลาแฟนซีคาร์ปลดลง และปลาในประเทศที่มีคุณภาพดีได้รับความนิยมมากขึ้นจนแพร่หลายดังเช่นปัจจุบันปลาแฟนซีคาร์ปจะผสมพันธุ์และวางไข่ใ

ปลาเสือตอ ( อังกฤษ : Siamese tigerfish ) เป็นปลาน้ำจืดชนิดหนึ่ง มี ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Datnioides pulcher เป็นปลาที่อยู่ใน วงศ์ปลาเสือตอ (Datnioididae) มีรูปร่างแบนข้าง ปากยาวสามารถยืดได้ ครีบก้นเล็กมีก้านครีบแข็ง 3 ชิ้น ครีบหลังแบ่งเป็น 2 ตอน ตอนแรกเป็นก้านครีบแข็งมีเงี่ยง 13 ชิ้น ตอนหลังเป็นครีบอ่อน พื้นลำตัวสีเหลืองน้ำตาลจนถึงสีส้มอมดำ มีแถบสีดำคาดขวางลำตัวในแนวเฉียงรวมทั้งสิ้นประมาณ 5-6 แถบ หรือ 7 แถบ ส่วนหัวมีลักษณะลาดเอียงมาก เกล็ดเป็นแบบสาก (Ctenoid) มีลักษณะนิสัยอยู่เป็นฝูงเล็ก ๆ ใต้น้ำ โดยมักจะอาศัยบริเวณใกล้ตอไม้หรือโพรงหินด้วยการอยู่ลอยตัวอยู่นิ่งๆ หัวทิ่มลงเล็กน้อย หากินในเวลากลางคืน โดยกินอาหารแบบฉกงับ อาหารได้แก่ สัตว์น้ำขนาดเล็กและแมลงต่างๆ มีขนาดลำตัวโตสุดประมาณ 40 เซนติเมตร หนักถึง 7 กิโลกรัม อาศัยอยู่ตามแม่น้ำสายใหญ่ใน ภาคกลาง ของ ประเทศไทย เช่น แม่น้ำเจ้าพระยา , แม่น้ำแม่กลอง , แม่น้ำท่าจีน ในภาคอีสานเช่น แม่น้ำโขง และสาขา ต่างประเทศพบที่ กัมพูชา และ เวียดนาม โดยเฉพาะทื่ บึงบอระเพ็ด เป็นที่ขึ้นชื่อมากเพราะมีรสชาติอร่อย กล่าวกันว่า ใครไปถึงบึงบอระเพ็ดแล้ว ไม่ได

ปลาการ์ตูน ( อังกฤษ : Clownfish ) เป็นปลาที่อาศัยอยู่ในทะเล มีหลายพันธุ์ จัดอยู่ในกลุ่มเดียวกับพวกปลาสลิดหิน (Pomacentridae) พบอาศัยอยู่ตามแนวปะการังในบริเวณเส้นศูนย์สูตรทั่วโลก อาศัยอยู่กับดอกไม้ทะเล (sea anemone) มีสีสันสวยงาม โดยทั่วไปประกอบด้วยสีส้ม แดง ดำ เหลือง และมีสีขาวพาดกลางลำตัว 1-3 แถบ อย่างไรก็ตาม แม้จะเป็นชนิดเดียวกัน ก็จะมีสีแตกต่างกันเล็กน้อยเสมอ ซึ่งความแตกต่างนี้ทำให้มันจำคู่ได้ นอกจากนั้น แหล่งที่อยู่อาศัยที่แตกต่างกันทำให้เกิดการแปรผันด้วย ปลาการ์ตูนอยู่กันเป็นครอบครัว กินแพลงก์ตอนเป็นอาหาร เป็นปลาที่หวงถิ่นมาก มีเขตที่อยู่ของตนเอง ปลาการ์ตูนออกลูกเป็นไข่และสามารถเปลี่ยนเพศได้ ปลาการ์ตูนจะเปลี่ยนเพศเมื่อสิ่งแวดล้อมกำหนดบทบาทให้ โดยในระยะแรกเริ่มหลังจากที่ฟักออกจากไข่ยังไม่สามารถกำหนดได้ว่าเป็นเพศใด จนกว่าจะเป็นตัวเต็มวัยจึงจะปรากฏเป็นปลาเพศผู้ และในปลารุ่นเดียวกันที่มีขนาดใหญ่ที่สุดจะต้องเปลี่ยนแปลงเป็นปลาเพศเมีย โดยในสังคมของปลาการ์ตูนกลุ่มหนึ่งๆ จะมีปลาเพศเมียเพียงตัวเดียวเท่านั้น ตัวใหญ่ที่สุดในฝูง สีสันไม่สดใสมากนัก พฤติกรรมก้าวร้าว ส่วนปลาเพศผู้มีขนาดเล็กกว่า ส

ปลาซ่อนอเมซอน เป็น ปลาน้ำจืด ที่ ใหญ่ที่สุด ในทวีปอเมริกา เมื่อโตเต็มที่สามารถมีความยาวกว่า 2.75 เมตร และน้ำหนักมากกว่า 200 กิโลกรัม มีอายุประมาณ 15-20 ปี เป็นปลากินเนื้อ แต่ไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์กับ จากรูปด้านบนเป็นรูปนักดำน้ำกำลังว่ายน้ำร่วมกันในแท้งค์ในพิพิธภัณฑ์สัตว์น้ำ ( Aquarium ) ในเมือง Manaus ประเทศบราซิล ลักษณะของปลาช่อนอเมซอน แหล่งที่อยู่อาศัย : เป็นปลาน้ำจืด พบได้ในอเมริกาใต้ เช่นแม่น้ำอเมซอน ขนาด : โดยทั่วไป 2 เมตร เมื่อโตเต็มที่สามารถมีความยาวกว่า 2.75 เมตร และน้ำหนักมากกว่า 200 กิโลกรัม อาหาร : เป็นปลากินเนื้อ จำพวกปลา กุ้ง ปู สัตว์ขนาดเล็ก ความต้องการออกซิเจน : เป็นปลาที่สามารถอาศัยในแหล่งน้ำที่มีปริมาณออกซิเจนต่ำมากๆ ได้ ( ประมาณ 0.5 ppm. ) อายุเฉลี่ย : 15-20 ปี ลักษณะพิเศษ : ลิ้นสาก จนสามารถนำไปใช้ทำกระดาษทรายได้ ด้านบนเป็นเกล็ดปลาช่อนอเมซอน รูปกระดาษสีแดงคือไพ่ไว้เปรียญเทียบขนาด ส่วนด้านขวาคือลิ้นของปลาช่อนอเมซอน ที่มีลักษณะสาก คล้ายกระดาษทราย ทำให้คนท้องถิ่นใช้เป็นเครื่องมือในในการ ขัด แทนกระดาษทราย

ปลากัดภาคกลาง หรือที่นิยมเรียกสั้น ๆ ว่า ปลากัด เป็นปลาน้ำจืดขนาดเล็ก มี ชื่อวิทยาศาสตร์ ว่า Betta splendens อยู่ในวงศ์ Macropodinae ซึ่งอยู่ใน วงศ์ใหญ่ Osphronemidae มีรูปร่างเพรียวยาวและแบนข้าง หัวมีขนาดเล็ก ครีบก้นยาวจรดครีบหาง หางแบนกลม มีอวัยวะช่วยหายใจบนผิวน้ำได้โดยใช้ปากฮุบอากาศโดยไม่ต้องผ่านเหงือกเหมือนปลาทั่วไป เกล็ดสากเป็นแบบ Ctenoid ปกคลุมจนถึงหัว ริมฝีปากหนา ตาโต ครีบอกคู่แรกยาวใช้สำหรับสัมผัส ปลาตัวผู้มีสีน้ำตาลเหลือบแดงและน้ำเงินหรือเขียว ครีบสีแดงและมีแถบสีเหลืองประ ในขณะที่ปลาตัวเมียสีจะซีดอ่อนและมีขนาดลำตัวที่เล็กกว่ามากจนเห็นได้ชัด ขนาดโตเต็มที่ประมาณ 6 เซนติเมตร พบกระจายอยู่ทั่วไปในแหล่งน้ำนิ่งที่มีขนาดตื้นพื้นที่เล็กทั้งใน ภาคกลาง และ ภาคเหนือ ใน ประเทศไทย เท่านั้น สถานะปัจจุบันในธรรมชาติถูกคุกคามจากสภาพแวดล้อมที่เปลี่ยนไปและสารเคมีที่ตกค้าง มีพฤติกรรมชอบอยู่ตัวเดียวในอาณาบริเวณแคบ ๆ เพราะดุร้ายก้าวร้าวมากในปลาชนิดเดียวกัน ตัวผู้เมื่อพบกันจะพองตัว พองเหงือก เบ่งสีเข้ากัดกัน ซึ่งในบางครั้งอาจกัดได้จนถึงตาย เมื่อผสมพันธุ์ ตัวผู้จะเป็นฝ่ายก่อหวอดติดกับวัสดุต่าง ๆ